Diséksi II IV (Φ11)
Indikasi klinis utama Sistim Fiksasi éksternal
II-gelar atanapi III-gelar narekahan kabuka
Narekahan tulang tonggong serius sareng narekahan gabungan anu caket
Nonunion kainféksi
Ligamén tatu-bridging samentara sarta fiksasi tina gabungan
Fast I-tahap fiksasi tatu jaringan lemes sareng fractures pasien
Fiksasi narekahan katutup ku tatu jaringan lemes serius (ngamekarkeun tatu jaringan lemes, kaduruk, panyakit kulit)
Fiksasi ankle 11mm
Fiksasi siku 11mm
Femur Fiksasi 11mm
Fiksasi pelvis 11mm
Indikasi séjén tina Sistem Fiksasi Eksternal:
Arthrodesis sareng osteotomy
Koreksi pikeun alignment sumbu awak jeung panjang awak goréng
Komplikasi Sistim Fiksasi éksternal:
Inféksi liang screw
Scanz screw loosening
Fiksasi Radius 11mm
Service Lampu
Fiksasi Tibia 11mm
Sajarah Fiksasi éksternal
Alat fiksasi éksternal invented by Lambotte dina 1902 umumna dianggap kahiji "fixator nyata".Di Amérika éta Clayton Parkhill, dina 1897, kalawan "tulang clamp" na anu ngamimitian prosés.Duanana Parkhill sareng Lambotte niténan yén pin logam anu diselapkeun kana tulang ditolerir pisan ku awak.
Fixators éksternal sering dianggo dina tatu traumatis parna sabab ngamungkinkeun pikeun stabilisasi gancang bari ngamungkinkeun aksés ka jaringan lemes anu ogé kedah dirawat.Ieu hususna penting lamun aya karuksakan signifikan kana kulit, otot, saraf, atawa pembuluh darah.
Hiji alat fiksasi éksternal bisa dipaké pikeun ngajaga tulang bengkahna stabil sarta dina alignment.Alat bisa disaluyukeun externally pikeun mastikeun tulang tetep dina posisi optimal salila prosés penyembuhan.Alat ieu umumna dianggo pikeun murangkalih sareng nalika kulit dina narekahan parantos ruksak.